Η ψυχή μας μοιάζει με τη θάλασσα. Η επιφάνεια μπορεί να μοιάζει ήρεμη ή ταραγμένη κι αυτό όλοι να μπορούν να το αντιληφθούν. Σαφώς ο αέρας και τα καιρικά φαινόμενα την επηρεάζουν.
Το χρώμα, που για τους ειδικούς μπορεί να προμηνύει κίνδυνο ή φουρτούνα, το χρωστά στον ουρανό. Έτσι και η ψυχή χρωστά σε ότι την περιβάλλει την απόχρωσή της. Ουρανός και θάλασσα δεν έχουν ακριβώς το ίδιο χρώμα. Μπορείς την ημέρα να τα διαχωρίσεις όμως με ποιον ακριβώς τρόπο το χρώμα του ενός επηρεάζει το άλλο δεν είναι ξεκάθαρο στο γυμνό μάτι.
Το πιο σύνθετο μέρος για να κατανοήσεις είναι ο βυθός. Ο βυθός δε φαίνεται εξωτερικά, χρειάζεται να βουτήξεις και μάλιστα παίρνοντας βαθιά ανάσα που πολλές φορές δεν αρκεί. Αν θες να κάνεις μεγάλη διαδρομή θα χρειαστείς καλό εξοπλισμό και εκπαίδευση από έμπειρο δάσκαλο. Διαφορετικά θα μοιάζει και θα είναι επικίνδυνο, περιορίζοντας σε όμως μόνο στην επιφάνεια.
Στο βυθό δε χρειάζεται να πας αν δεν το θέλεις. Αν το θέλεις όμως έχε στο μυαλό σου ότι θα ξαναγυρίσεις στην επιφάνεια αλλά ξέροντας πια τι υπάρχει εκεί κάτω, ποια ναυάγια, ποιοί χαμένοι θησαυροί, ποιά υπόγεια ρεύματα.